170. Innumeros quidem credere (Deos), atque etiam ex virtutibus vitiisque hominum, ut Pudicitiam, Concordiam, Mentem, Spem, Honorem, Clementiam, Fidem, aut (ut Democrito placuit) duos omnino, Poenam et Beneficium, majorem ad socordiam accedit. Fragilis et laboriosa mortalitas in partes ista digessit, infirmitatis suae memor, ut portionibus coleret quisque, quo maxime indigeret. Itaque nomina alia aliis gentibus, et numina in iisdem innumerabilia reperimus... Quamobrem major caelitum populus etiam quam hominum intelligi potest, cum singuli quoque ex semetipsis totidem Deos faciant, Junones Geniosque adoptando sibi. Plin. Histor. Nat. lib. 2. cap. 7. Me valgo de la traducción del Doctor Huerta.
171. S. August. de Civit. Dei, lib. 4. cap. II.
172. Socratis enim sententia est, unumquemque Deum sit coli oportere, quomodo se ipse colendum esse praeceperit. S. August. de Consensu Evangelistarum, lib. I. cap. 18.
173. Así llamaban a Júpiter, singularmente los Poetas. Aristotel. de Mundo, cap. 7.
174. Los antiguos dividieron el tratamiento de los Dioses en poético, político y filosófico. Véanse Plutarco de placitis Philosofor. lib. I. cap. 5. al fin. -S. August. De Civit. Dei, lib. 4.cap. 27. Lib. 6. cap.5.
175. De Civit. Dei, lib. 4. cap. II. y 21, lib. 6. cap. 8. Véase también el cap. 3. del lib. 3. de la Preparación Evangélica de Eusebio de Cesarea.
176. Quid ipse Varro, quem dolemus in rebus divinis ludos scenicos, quamvis non judicio proprio, posuisse; cum ad Deos colendos multis locis velut religiosus hortetur, ¿nonne va confitetur, non se illa judicio suo sequi, quae civitatem Romanam instituisse commemorat; ut si eam civitatem novam constitueret, ex naturae potius formula deos numinaque deorum se fuisse dedicaturum non dubitet confiteri? S. August. de Civit. De¡, lib. 4. cap. 31.
177. M. Varrón fue Estoico en el fondo. No conoció otro Dios que el Mundo animado. Dicit ergo idem Varro (dice S. Agustín)... Deum se arbitrari esse animam mundi... et hunc ipsum mundum esse Deum. De Civ. Dei, lib. 7. cap. 6.
178. Hoc loco dicet aliquis: credam ego coelum et terram deos esse, et supra lunam alios, infra alios? Ego feram, aut Platonem, aut peripateticum Stratonem, quorum alter fecit Deum sine corpore, alter sine anima? Quid ergo tandem? Veriora tibi videntur T. Tatii, aut Romuli, aut Tulli Hostilii somnia? Cloacinam T. Tatius dedicavit Deam: Picum Tiberinumque Romulus: Hostilius pavorem atque pallorem teterrimos hominum affectus. Senec. op. August. De Civit. Dei, lib. 6. cap. 10.
179. Si enim non sunt Dii pro certo, nec religio pro certo est. Si religio non est, quia nec Dii, nec pro certo rei sumus laese religionis. At e contrario in vos exprobatio resultabit, qui mendatium colentes, veram religionem veri Dei, non modo negligendo, quin insuper expugnando Deum verum, commitutis crimen verae irreligiositatis. Apolog. cap. 24.