Selecciona una palabra y presiona la tecla d para obtener su definición.

150.       Incertum est igitur, utrumne illa quae homini tribuuntur, communia sint cum aliis viventibus; religionis certe sunt expertia. Divinar. instit. lib. 3. cap. 10.

Anterior


151.       Nimirum animalium solus homo sapientiae est capax quia is solus habet delectum boni et mali, et rerum divinarum cognitionem; reliqua inteligentiam quandam rerum minime divinarum, de quibus, ut indicatum est, naturaliter etiam ratiocinantur, non tamen consultant cum deliberatione. De Sacra Philosoph. cap. 55. Edición de Turín. 418.

Anterior


152.       Il est evident à quiconque sçait juger des choses, que toute substance qui a quelque sentiment, sçait qu'elle sent; & il ne seroit pas plus absurde de soutenir que l'ame de l'home conoit actuellement un objet, sans conoître qu'elle le conoit, qu'il est absurde de dire que l'ame d'un chien voit un oiseau, sans voir qu'elle le voit. Cela montre que tous les actes des facultez sensitives sont de leur nature & par leur essence reflexifs sur eux mêmes. Dictionair. Historic. artic. Rorarius letra E.

Anterior


153.       Irrationalia etiam actus exteriorum sensuum cognoscere coguntur dicere, qui eadem mentaliter affirmare vel negare aliquid dicunt. Ii quipe qui animae brutorum illud tribuunt, in omnibus facultatibus, quae organum ut exerceantur requirunt, nobis similia esset affirmant... Cognoscent ergo bruta sensu illo communi visionem olfactumque, exindeque sequitur, ea, cognita visione, cognoscere se videre; et sensato oilfactu, sentire se olfacere. Gom. Pereyr. Anton. Marg. Pag. 13 y 14 Edición de Madrid año 1759.

Anterior


154.       Quamobrem quod Bruti anima, iisdem ac homo organis utens, nihil praclare scire, nec supra actus et objecta materialia assurgere potest, plane sequitur illam ab anima rationali diversam, insuper longe inferiorem, et materialem esse. Willis de Anim. Brut. lib. I. cap. 6. pág. 48. Edición en cuarto.

Anterior


155.       Arrian. in Epict. lib. I. cap. 6. pág. 27. Edición de Colonia año 1596, grecolatina.

Anterior


156.       Vereris enim si sensu sint praedita bruta, ratione item esse praedita; quod argumentum, quam placidum sit, tu ipse adverte. Primum enim ficile tibi dicerem, vim sensitivam interiorem, esse solum aprehensivam, et non judicativam, in brutis. Sunt enim plerique nobiles Philosophi, qui probabile dicunt, aprehensionem interiorem satis esse ad concitandum appetitum qui concitavit motum externum: id quod nos ipsi experimur in repentinis motibus; fugam captare ex aprehensione mali terribilis derepente oblati. Qui bombardam nunquam audivit, aut si (creo ha de decir etsi) securus audierit, quando tonaverit tremunt membra, certe ex aprehensione sola citra judicium. Natura enim animalis, aprehenso malo, refugit ipsum, quia aprehendit malum: et quanquam vi ordinatis motibus, judicium sit praevium, in repentinis malis praevenitur judicium &c. Obj. de Pa1ac. en la Ant- Marg. pag. 307.

Anterior


157.       Atque haec duo sunt maximo intervallo disjuncta, sensum habere, et sentire se sensu gaudere; quae tamen credis se mutuo consequi. Nos vero nullam consecutionem mutuam hic arbitramur: sunt enim duae mutationes diversae, et sentire, et sentire se sentire. Altera quidem directa est, ut nosti; altera reflexa. Quare dissociantur saepissime in hominibus, nedum in brutis. Fieri igitur poterit brutum sensionem habere, et sensu potiti, citra reflexionem. Id. ib. pag. 310.

Anterior


158.       La resemblance qu'il y a entre les bêtes & nous, prouve qu'elles ont un'ame; & la difference qui s'y rencontre prouve qu'elle est inferieure à la notre. (Y ¿por qué no distinta?) Mes analyses rendent la chose sensible; (Para conocer esta inferioridad no son menester más análisis que los ojos. La dificultad está, no en la inferioridad; que ésta bien clara es; sino en la diversidad específica.) puisque les operations de l'ame des bêtes se bornent à la perception, à la conscience, à l'attention, à la reminiscence, & à une imagination qui n'est point à leur commandement; & que la nôtre a d'autres operations dont je vais exposer la generation. Essai sur l'origine des Connois, sanç. humain. tom. I. Sect. 2. chap. 4 §. 43. pág. 75.

Anterior


159.       Allí mismo §. 46 y sig.

Anterior